"Dziewięciu Książąt Amberu" Roger Zelazny - RECENZJA

            Pewnego wieczora przeglądałem Internet w poszukiwaniu informacji o nowościach wydawniczych. Przypadkiem udało mi się trafić na filmik ze spotkania autorskiego z Andrzejem Sapkowskim. Twórca kultowego „Wiedźmina” opowiadał m.in. anegdoty dotyczące podobnych spotkań, które miały miejsce w latach dziewięćdziesiątych. Mówił również o książkach, które wywarły duży wpływ na niego.             Pomyślałem, że fajnie byłoby poznać „od czego to wszystko się zaczęło”. Jakie powieści i jacy autorzy mieli największy wpływ nie tylko na Sapkowskiego ale i na innych współczesnych pisarzy? W końcu nie tylko Tolkien książki pisał.

            Wśród wielu autorów przewinął się Roger Zelazny. Nazwisko to nie było mi obce. Słyszałem o tym amerykańskim pisarzu mającym polskie korzenie, ale nie miałem do tej pory możliwości poznania jego twórczości. Dlatego też kiedy na półce u mojego kumpla zobaczyłem „Dziewięciu Książąt Amberu” nie zawahałem się poprosić o pożyczenie tej małej książeczki.

            Pierwszym odczuciem, jakie towarzyszyło mi przez kilkanaście stron lektury było zdziwienie. Spodziewałem się typowego fantasy. Smoki, miecze, gobliny oraz orkowie biegające wszędzie z maczugami. W zamian za to wraz z głównym bohaterem trafiłem do prywatnej kliniki znajdującej się w naszym świecie. Jak się później okazało, nasza Ziemia jest jednym z wielu światów- cieni, a jedynym prawdziwym jest Królestwo Amberu, do którego mogą się dostać tylko potomkowie królewskiego rodu.

 Zabieg wykorzystania wielu równoległych rzeczywistości okazał się według mnie trafiony. Dzisiaj pomysł ten wydaje się niczym nadzwyczajnym. Każdy kto przez chwilę zetknął się z bohaterami komiksów Marvela zetknął się również ze światami równoległymi. Jednak w czasach kiedy na rynek trafiło „Dziewięciu Książąt Amberu” (lata 70-te XX wieku) koncept ten dopiero raczkował.

            W samym Amberze również wiele się dzieje. W tajemniczych okolicznościach znika panujący władca – Oberon. Wśród królewskich dzieci wybucha walka o tron. Jeśli czytaliście komiksy o Thorze lub oglądaliście wielkie kinowe produkcje poświęcone temu komiksowemu bohaterowi (nie chodzi mi bowiem o Thora z mitologii skandynawskiej) na pewno znajdziecie pewne analogie do walki o tron Asgardu pomiędzy nim a Lokim. Jednak nie jestem aż takim znawcą historii komiksu aby móc stwierdzić co było pierwsze. Jeżeli jest wśród Was ktoś posiadający taką wiedzę to proszę o oświecenie ;)

            To co najbardziej przypadło mi do gustu w tej książce to bohaterowie. Pomimo tego, że tom liczy mało stron i teoretycznie jest nikła szansa abyśmy mogli zdążyć polubić czy też znienawidzić postacie w nim występujące to królewscy potomkowie potrafią przykuć naszą uwagę.  Żaden z nich nie jest człowiekiem bez wad. Nawet Corwin, któremu towarzyszymy przez cały czas trwania akcji, ma w sobie wiele mrocznych cech choć na początku może wydawać się postacią pozytywną.

            Czytając „Dziewięciu Synów Amberu” nie możemy ani na chwilę zapomnieć o tym, że książka ma już swoje lata. Wiele koncepcji i pomysłów Zelaznego dzisiaj nie są już niczym nowym. Jednak w chwili kiedy książka trafiła po raz pierwszy na półki księgarń z pewnością zachwyciła wielu czytelników. Mi osobiście bardzo przypadła do gustu. Z pewnością pożyczę kolejne tomy „Kronik” gdy tylko znajdę chwilę wolnego czasu w moim napiętym do granic możliwości książkowym kalendarzu.