„Uczta
dla Wron: Cienie Śmierci” to pierwsza część czwartego tomu
cyklu „Pieśni Lodu i Ognia” stworzonego przez Martina. Chyba nie
ma obecnie drugiego cyklu z gatunku fantasy, o którym tyle by się
mówiło. Dlatego też wiedziony wrodzoną ciekawością postanowiłem
nie czekać aż autor ukończy cykl i rozpocząć swoją przygodę w
Westeros.
Zarówno
pierwsza część jak i druga tomu poprzedzającego „Ucztę”,
czyli „Nawałnicy Mieczy” oszołomiła mnie swoim rozmachem i
doniosłością wydarzeń, które rozegrały się na kartach tej
powieści. Patrzyłem z niedowierzaniem na to jak Martin odwraca losy
wojny, która wydawałoby się, że zmierza już ku decydującym
starciom. Autor pozostawia czytelnika w momencie kiedy pojawia się
masa pytań oraz ciekawość jak też potoczą się dalsze losy
bohaterów sięga zenitu.
„Uczta dla Wron: Cienie Śmierci” przypomina mi gwałtowne
naciśnięcie na pedał hamulca w momencie kiedy samochód pędzi z
olbrzymią szybkością. Martin skupia się tutaj na postaciach ,
których losy mnie najmniej ciekawiły. Bardzo dużo miejsca
poświęcono tutaj chociażby Cersei czy Brienne. Mamy okazję
odwiedzić również Dorne, rodzinne księstwo Czerwonej Żmii.
Rozumiem doskonale to, że autor musiał przedstawić czytelnikowi
pewne wydarzenia oraz zmiany jakie zachodzą w motywach oraz
charakterach bohaterów aby móc pchnąć fabułę dalej, jednak po
„Nawałnicy Mieczy” pozostawia to po sobie niedosyt. Duży
niedosyt.