Deadpool - #1 oglądaMY

Na pomysł napisania postu tego typu pewnie długo bym sam nie wpadł gdyby nie Kamil i Joanna ze swoją wspólną recenzją serii o Harrym Potterze. Chciałbym im już na początku podziękować zarówno za inspirację jak i zgodę na zapożyczenie pomysłu: dzięki wielkie :)!

Oprócz czytania książek mam też parę innych zainteresowań. Należy do nich m.in. oglądanie filmów. Nie jest to jednak oglądanie samotne z paczką czipsów w ręce. Zazwyczaj filmowe wieczory spędzam ze swoją narzeczoną Dorotą, którą postanowiłem namówić do wspólnego stworzenia tego wpisu i podzielenia się ogólnymi wrażeniami po oglądnięciu Deadpoola. Chciałbym na samym początku zaznaczyć, że nie jesteśmy ekspertami i krytykami filmowymi. Wszystkie opinie, które znajdziecie poniżej to nasze subiektywne zdanie, z którym niekoniecznie każdy może się zgodzić.

„Deadpool to ekranizacja jednego z najoryginalniejszych komiksów Marvel Comics. Wade Wilson - niegdyś agent służb specjalnych, a obecnie najemnik - poddany zostaje nielegalnemu eksperymentowi, w wyniku którego nabywa niezwykłych mocy samouzdrawiania. Odtąd staje się znany jako "Deadpool" i wyposażony w nowe zdolności oraz czarne poczucie humoru wyrusza z misją wymierzenia sprawiedliwości człowiekowi, który niemal zniszczył mu życie.” [źródło:filmweb.pl]

GŁÓWNY BOHATER

DOROTA: Typowy facet myślący tylko o seksie, grach video i broni. Koleś o fajnym poczuciu humoru, który kocha swoją dziewczynę mimo tego, że w życiu codziennym zajmował się tym czym się zajmował. Pomimo zmiany swojego wyglądu dalej miał dystans i był w stanie żartować z siebie. Myślę, że sam za bardzo nie przejął się zmianą swojego wyglądu i gdyby nie to, że myślał, że jego dziewczyna go nie zaakceptuje nic by z tym nie robił. Chciał się zmienić tylko i wyłącznie dla Vanessy.

MICHAŁ: Nigdy wcześniej nie czytałem komiksów o Deadpool'u więc nie wiedziałem czego się spodziewać i przede wszystkim czy ufać wizerunkowi kreowanemu przez producentów. Po obejrzeniu filmu mogę powiedzieć, że się nie zawiodłem. Deadpool jest postacią niesamowicie barwną. Miałem wrażenie, że Reynoldsowi wcielanie się w postać tytułowego bohatera sprawia olbrzymią przyjemność. Zastanawia mnie jednak czy nazywanie Deadpool'a antybohaterem jest właściwe. Jego „brutalność” jest skierowana przede wszystkim w stronę tych „złych”. Jeżeli na miano „anty” można sobie zasłużyć niewyparzonym językiem oraz kontrowersyjnym stylem bycia to uważam, że jest to określenie trochę na wyrost.

SCENA, O KTÓREJ WARTO WSPOMNIEĆ

DOROTA: Świetne były sceny z kobietą, która wynajmowała pokój Deadpoolowi. Niewidoma babcia, której hobby było skręcanie mebli z Ikei. Po całym dniu składania szafki, siada ona zmęczona na fotelu a w sekundę później szafka składa się niczym domek z kart. Już w ogóle sam pomysł autorów, aby hobby niewidomego było skręcanie mebli sam w sobie jest abstrakcyjny i śmieszny.

MICHAŁ: Każdy kto choć trochę zna uniwersum MARVELA znajdzie mnóstwo ukrytych aluzji do bardziej znanych produkcji. Mi utkwiła w pamięci jedna z pierwszych scen kiedy to z portfela Wade'a wystaje zdjęcie Reynoldsa w kostiumie Green Lantern. Później Wilson kiedy jest wieziony na salę gdzie ma zostać poddany próbie wywołania mutacji mówi, żeby w razie sukcesu nie dano mu przypadkiem zielonego kostiumu. Film „Green Lantern” nie cieszy się zbyt pochlebną opinią wśród fanów, dlatego takie „smaczki” mają podwójną wartość.

WRAŻENIA

DOROTA: Strasznie podobały mi się takie bezpośrednie zwroty do widza. Miało się wrażenie, że samemu uczestniczy się w filmie. Z tego co wiem, to producenci mieli dość małe fundusze a i tak udało im się zrobić fajny film. Nawet nie raz spotykaliśmy aluzje do braku kasy np. kiedy w olbrzymiej siedzibie X-menów spotykamy tylko dwóch bohaterów.

Minusem jak dla mnie jest retrospekcja na początku filmu, która trochę wybija i spowalnia akcję.

MICHAŁ: Wspomnę o tym co mi się w filmie najbardziej nie podobało. To postać głównego antagonisty Deadpool'a – Francisa. Postać grana przez Skreina była dla mnie mało wyrazista. Francis był taki... zwyczajny. Zwłaszcza rzuca się to w oczy kiedy zestawimy go z tak barwną postacią jak Deadpool. Nie wiem czy mam rację ale może autorom przez taki zabieg chodziło o to aby to Deadpool był widziany jako antybohater?

PARĘ SŁÓW NA KONIEC

DOROTA: Bardzo pozytywny film. Myślałam, że będzie film dla „dużych chłopców” a jednak kobieta też będzie się dobrze bawiła oglądając go. Nie jest to jednak według mnie film dla dzieci i rodzice powinni zastanowić się za nim pokażą go swoim pociechom.

MICHAŁ: Deadpoola obejrzę z pewnością nie jeden raz. Myślę, że za każdym razem można odkryć coraz to nowsze szczegóły, które umykają przy pojedynczym oglądnięciu. Wszystkich miłośników świata MARVELA nie muszę zachęcać do sięgnięcia po płytę z tym filmem. Jeśli szukasz dobrej komedii to Deadpool wydaje się być idealny.

Dzięki wielkie za poświęcenie paru minut na zapoznanie się z naszym tekstem. Mam nadzieję, że jak na debiut wyszło nam to całkiem nieźle. Piona!